17/06/2017
Nie było żadnych realnych powodów, dla których Żydzi nie mieliby być wiernymi obywatelami II RP. Problem w tym, że znaczna ich większość krańcowo różniła się od polskiej ludności religią, mową i kulturą. Czy państwo powinno było starać się ich na siłę spolonizować?
06/04/2017
Latem 1946 doszło w Polsce do serii pogromów ludności żydowskiej. Najtragiczniejsze w skutkach wydarzenia miały miejsce w Krakowie i Kielcach. Jak to możliwe, że po doświadczeniu Holokaustu w Polsce byli mordowani Żydzi? Na to pytanie próbował udzielić odpowiedzi prof. Marcin Zaremba podczas wykładu w Muzeum Historii Żydów Polskich
Wykład w ramach cyklu „Życie przecięte. Żydzi w Polsce 1944-1968", Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN [6 kwietnia 2017 r. ]
11/07/2016
Wwersji pierwotnej liczyły niemal 900 stron. Stały się szerzej znane, kiedy je skrócił do 116 stron i opublikował po francusku. W istocie nie są to wspomnienia, a raczej minimalistyczna, napisana prostym, plastycznym językiem rozprawa teologiczna Eliego Wiesela z podstawowym pytaniem, gdzie wtedy, w obozach śmierci, był Bóg.
30/04/2015
Polski Kościół jako jeden z niewielu w Europie obchodzi Dzień Judaizmu. Uroczystości każdego roku odbywają się w innej diecezji. Uczestniczą w nich biskupi, reprezentanci Komitetu ds. Dialogu z Judaizmem. Jednocześnie to właśnie w Polsce działa stacja radiowa, która w raporcie Departamentu Stanu USA określona została jako jedna z najbardziej antysemickich w Europie. I pomimo wrogiej Żydom postawy i głoszenia treści niezgodnych z posoborowym nauczaniem Kościoła odnośnie do judaizmu cieszy się ona poparciem niemałej części episkopatu.
08/03/2015
Problemy te wydają się szczególnie aktualne w szkole, na lekcjach języka polskiego. Pytania „dlaczego” i „jak” należy uczyć o Holokauście pozornie zostały oswojone przez szkolną dydaktykę języka polskiego czy historii. Z pewnością pomogły w tym wytyczne tzw. grupy roboczej ds. edukacji, która opracowała następujący program metodycznego „rozczytania” Holokaustu i sformułowała niepodważalne argumenty wzmacniające przekonanie o konieczności uczenia:
15/01/2015
Apelujemy do kapłanów o wyjście z inicjatywą upamiętnienia społeczności żydowskiej w tych miejscowościach, gdzie ona zamieszkiwała, a do wiernych i władz lokalnych o pomoc w tym dziele. Nie wzruszajmy obojętnie ramionami mówiąc: "To nie nasza sprawa". Jest to obowiązek sumienia! Być może dawna synagoga, cmentarz żydowski czy mogiły ofiar Holokaustu nie poszły całkiem w niepamięć i da się coś zrobić na rzecz ich odnowy. Nie pozwólmy zniknąć z powierzchni ziemi tym znakom życia i wiary. A może da się ustalić nazwiska naszych dawnych żydowskich współobywateli?
13/03/2013
Program wykładu został opracowany przez bp. dr. hab. Grzegorza Rysia (aspekt historyczny), ks. prof. dr. hab. Łukasza Kamykowskiego (aspekt filozoficzny i teologiczny) oraz dr. Macieja Kozłowskiego, byłego ambasadora RP w Izraelu (aspekt społeczno-polityczny). Obok nich wśród wykładowców są inni znawcy problematyki, m.in. pracownicy Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie (Nili Amit, Piotr Kowalik) i Międzynarodowego Centrum Edukacji o Auschwitz i Holokauście (dr Piotr Setkiewicz, dr Piotr Trojański), a także: ks. dr Manfred Deselaers (Centrum Dialogu i Modlitwy w Oświęcimiu), dr hab. Michał Galas (UJ), dr hab. Jolanta Żyndul (UW).
30/06/2012
Co zrobić, by inicjatywy, w myśl których różne grupy upamiętniają przeszłość, nie przebiegały niezależnie i obok siebie, lecz by odmienne perspektywy wzajemnie się uwzględniały? Dotyczy to nie tylko pamięci polskiej i żydowskiej, ale także pamięci polskiej i ukraińskiej, polskiej i litewskiej, polskiej i niemieckiej.
06/06/2010
Kolejnym, ważnym krokiem na tej drodze będą zbliżające się uroczystości. Z inicjatywy Stowarzyszenia i przy wsparciu osób prywatnych powstał nowy monument nagrobny, który na wieki godnie upamiętni ofiary kieleckiego pogromu. W celu realizacji tej jakże ważnej idei w marcu bieżącego roku ukonstytuował się Społeczny Komitet Restytucji Pomnika Ofiar Pogromu Kieleckiego pod przewodnictwem Bogdana Białka, prezesa Stowarzyszenia.
26/08/2009
Dawidek Rubinowicz urodził się 27 lipca 1927 r. Jego ojciec Josek (Józef) był mleczarzem we wsi Krajno nieopodal Kielc. Matka imieniem Tauba prowadziła dom, wychowywała dzieci i często udzielała pomocy medycznej sąsiadom z okolicy. Była akuszerką, potrafiła opatrywać rany, doradzała jak radzić sobie z drobnymi dolegliwościami. Dawidek miał młodsze rodzeństwo, siostrę Manię i nieznanego z imienia braciszka. Mieszkańcy Krajna dobrze żyli z rodziną Rubinowiczów.