"Szem ha-meforasz" jako masońskie utracone słowo mistrzów
11/04/2024 | Na stronie od 09/04/2024
Klejnot Królewskiego Sklepienia (Royal Arch) wykonany około 1810 r. w Filadelfii. Kolekcja Wielkiej Loży w Massachusets; fotografia ze strony: Scottish Rite Masonic Museum & Library, Lexington; https://www.srmml.org.
Źródło: [Żydowski Instytut Historyczny](Szem ha-meforasz jako masońskie utracone słowo mistrzów){.target_blank}
Określenie szem ha‑meforasz, oznaczające dosłownie: imię wydzielone, wyraźnie podane lub imię domagające się objaśnienia, zostało rozpropagowane przez kabalistów, którzy próbowali posiąść tajemnicę stworzenia i oddziaływać na świat za pomocą imion boskich i anielskich.
Za pośrednictwem XVII-wiecznych różokrzyżowców szem ha‑meforasz zostało przyswojone przez masonerię, łączącą różne tradycje celem lepszego rozumienia świata, doskonalenia człowieka i społeczeństwa.
W masońskich opowieściach o budowie Świątyni Salomona odgrywało rolę zaginionego słowa mistrzów, którego znajomość została jakoby utracona wraz ze śmiercią Hirama Abifa. Jednakże wnikliwa analiza masońskiego przekazu pozwala stwierdzić, że szem ha‑meforasz jest w nim symbolem wiedzy, która nie została utracona, lecz jedynie okryta zasłoną nieświadomości.
dr Paweł Fijałkowski – archeolog, historyk i publicysta, doktor nauk humanistycznych; od 35 lat pracuje w Żydowskim Instytucie Historycznym; zajmuje się dziejami Żydów w okresie staropolskim, historią polskiego protestantyzmu, pradziejami Mazowsza oraz homoerotyzmem w kulturze europejskiej. Jest autorem kilkunastu książek oraz kilkuset artykułów na powyższe tematy.