U muzułmanów Ramadan – święty miesiąc postu i błogosławieństwa

„…post jest tarczą chroniącą sługę Allaha przed ogniem piekielnym…”

Ramadan. Święty miesiąc postu i błogosławieństwa

Źródło: Oficjalna strona Najwyższego Kolegium Muzułmańskiego

Przesłanie Tomasza Miśkiewicza do muzułmanów

Muftiego Rzeczypospolitej Polskiej na błogosławiony miesiąc Ramadan

Drodzy bracia i siostry!

Błogosławiony miesiąc ramadan, w którym zesłano Koran jako przewodnik dla ludzi i jasny znak dla odróżnienia prawdy od fałszu, a kto ujrzy z was nów księżyca (który oznacza, że rozpoczął się ramadan), to nakazany jest wam post. Islam został zbudowany na pięciu filarach: szahadzie (wyznaniu wiary), wykonywaniu modlitw, jałmużnie, pielgrzymce i poście w miesiącu ramadan.

Ramadan to miesiąc, w którym został zesłany Koran jako przewodnictwo dla ludzi, jasne wskazanie drogi prostej i rozróżnienie między prawdą a kłamstwem. Kogo zastanie ten miesiąc, niechaj w nim pości. Kto jest chory lub w podróży, niech pości później taką liczbę dni, ile nie pościł. Bóg pragnie dla was ułatwienia, a nie utrudnienia, abyście dopełnili liczbę dni postu i abyście chwalili Boga za to, że skierował was na drogę prostą. Być może, będziecie wdzięczni. (sura Krowa, 2:185)

Ramadan jest dziewiątym miesiącem roku w kalendarzu muzułmańskim. Nazwa jego oznacza ‘palący’ – to ślad, że niegdyś odnosił się do miesiąca letniego. Z chwilą rozpoczęcia ery muzułmańskiej wprowadzono kalendarz księżycowy. Ramadan zaczął się przesuwać co roku o jedenaście dni, gdyż o tyle rok księżycowy jest krótszy od słonecznego. W ten sposób ramadan wędruje powoli wstecz przez wszystkie pory roku, sprawiedliwie rozdzielając związane z nim wyrzeczenia wśród muzułmanów zamieszkujących różne strefy geograficzne. Ramadan bowiem jest miesiącem wielkiego postu w islamie. Według tradycji Bóg wyróżnił ramadan czyniąc go miesiącem zesłania Koranu. Ramadan jest okresem pokuty i odpuszczeniem grzechów. Najistotniejsza jest intencja muzułmańskiego postu. Nie jest to praktyka umartwiania się ani zaprzeczenia prawom ciała. Post (saum) jest sposobem przerywania rutyny zaspakajania potrzeb codziennych oraz ćwiczenia ciała i ducha. Chodzi tu o umocnienie dyscypliny wewnętrznej i siły moralnej. Przestrzegania postu nie można praktycznie skontrolować, stanowi on lekcję najszczerszego bezinteresownego poświęcenia dla zyskania łaski Boga, który jako jedyny wie, czy wierny zachowuje post, czy też nie. Post obowiązuje wszystkich dorosłych wiernych, zdrowych na ciele i umyśle, żyjących w warunkach, które pozwalają im znosić post bez szkody dla zdrowia. Choroba nieuleczalna, menstruacje, ciąża, połóg, karmienie piersią, podróż pozwalają odłożyć spełnienie obowiązku na inny miesiąc tego samego roku. Jest to zwolnienie czasowe, które mija po powrocie takiej sytuacji do normy.

Nadszedł czas szczególny, dziękujmy więc Allahowi (słt) za to, że obdarzył nas życiem, byśmy mogli pościć dla niego od przedświtu do zachodu słońca, modlić się wszystkie modlitwy obowiązkowe, robić dobre uczynki jak na przykład rozdawać sadogę ubogim czy też zapraszać i przyjmować poszczących w swoich domach, czytać Koran.

Prorok Muhammad (saał) powiedział, iż miesiąc ten jest niezwykłym miesiącem. Wiernego, który go wypełnił czcią i dobrymi uczynkami – Allah (słt) wynagrodzi.

Gdy nastaje ramadan, zostają otworzone wrota Raju, zaś wrota piekieł zostają zamknięte, diabły przykute są łańcuchami. Wyjątkowe wartości postu dla wiernego, to otworzenie wrót Raju dla czyniących przykazane i dobre uczynki, zamknięcie wrót Piekła oraz przykucie i splątanie łańcuchami diabłów.

Wyjątkowość tego miesiąca to nadzieja na nagrodę dla tych co pościli w ramadanie, przebaczenie człowiekowi jego poprzednich grzechów, przybliżenie do Allaha (słt).

Każdy dobry uczynek człowieka jest powiększany i tak za jeden dobry – dziesięć, i tak do siedmiuset. Poszczącemu dane są dwa szczęścia: szczęście – radość kiedy kończy post posiłkiem i radość, iż w Dniu Zmartwychwstania spotka swego Pana Stwórcę, Tego, który uśmierca i przywróci ponownie do życia w Dniu Sądu Ostatecznego. W Dniu Sądu niczym będą pieniądze, zyska ten, który powróci do Boga z czystym sercem. Poszczący wynagrodzeni zostaną w ten dzień w wyjątkowy sposób.

Post jest tajemnicą, którą znają tylko poszczący i Allah (słt). Jeżeli poszczący przerwie post, tak by nikt z ludzi nie dowiedział się o tym, jest w stanie to uczynić ale nie uczyni tego przez strach przed Bogiem, który ciągle ma na uwadze jego postępki jawne i skryte.

Post chroni poszczącego przed głupimi, niedorzecznymi i próżnymi słowami oraz grzechami, a w perspektywie Dnia Sądu Ostatecznego wybawia go od piekła, bo jak powiedział Prorok Muhammad (saał):

„…post jest tarczą chroniącą sługę Allaha przed ogniem piekielnym…”

Post w miesiącu ramadan jest jednym z filarów islamu, bez którego wiara zaczyna się chwiać.

Każdej nocy tego niezwykłego miesiąca Prorok Muhammad (saał) miał zwyczaj celebrować specjalne nabożeństwa, szczególnie długie, recytował w tym czasie partie Koranu tak, że całość wyrecytował w ciągu miesiąca. Te nabożeństwa połączone z recytacją Koranu nazywają się Salat at-Tarałih, Salat al-Kijam.

Tomasz Miśkiewicz
Mufti Rzeczypospolitej Polskiej
Przewodniczący Najwyższego Kolegium Muzułmańskiego MZR w RP