Marsz Modlitw Szlakiem Pomników Warszawskiego Getta, Psalmy

Psalmy na modlitwę Szlakiem Pominików Getta

Psalm 44

1.
Przewodnikowi chóru. Synów Koracha. „Maskil”.
2.
Boże, na własne uszy słyszeliśmy;
ojcowie nasi opowiadali nam
o dziele, któregoś za ich dni dokonał,
w czasach dawnych.
3.
Twoja ręką wygnałeś narody, a osadziłeś ich.
Złamałeś ludy, a ich rozkrzewiłeś.
4.
Gdyż nie mieczem swoim zdobyli ziemię
ani ich ramię dało im zwycięstwo,
ale Twoja prawica i Twoje ramię,
i światło Twego oblicza,
bo upodobałeś w nich sobie.
5.
Ty sam moim królem jesteś, Boże.
Postanów o zwycięstwach Jakubowych !
6.
Z Tobą odpieraliśmy naszych ciemiężycieli.
Imieniem Twoim deptaliśmy przeciwników naszych.
7. Bo nie na łuku moim polegam
ani miecz mój mnie ocala.
8.
Albowiem Ty nas ocaliłeś od naszych ciemiężycieli.
a nienawidzących nas pohańbiłeś.
9.
Bogiem chlubimy się każdego dnia
i wysławiać będziemy na wieki Twoje imię.
Sela
10.
A przecie porzuciłeś i zawstydziłeś nas,
i nie wychodzisz z naszymi wojskami.
11.
Sprawiłeś, że ustąpiliśmy wrogowi,
a którzy nas nienawidzą, łup sobie wzięli.
12.
Wydałeś nas jak owce na rzeź
i rozproszyłeś nas pośród narodów.
13.
Sprzedałeś lud Twój za nic,
nie wadziłeś się o jego cenę.
14.
Wydałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym,
na pośmiewisko i urąganie ludom dookolnym.
15.
czyniłeś nas przysłowiem narodów,
ludy nad nami kiwają głową.
16.
Cały dzień hańba moja przede mną
i wstyd mój okrywa mnie.
17.
Dla głosu człowieka, który lży i obmawia,
w obliczu wroga i mściciela.
18.
Wszystko to przyszło na nas,
a nie zapomnieliśmy Ciebie
i nie złamaliśmy Twego przymierza.
19.
Nie cofnęło się serce nasze
ani kroki nasze nie zboczyły ze ścieżki Twojej.
20.
Choć rzuciłeś nas rozbitych między szakali
i rozpostarłeś nad nami cień śmierci.
21.
Gdybyśmy zapomnieli imię Boga naszego
i wyciągnęli ręce nasze do cudzego boga –
22.
Czy Bóg nie dowiedziałby się o tym,
On, który zna tajniki serca ?
23.
Bo dla Ciebie zabijani jesteśmy co dzień,
poczytani za owce rzeźne.
24.
Ocknij się, czemu śpisz, Panie ?
Zbudź się, nie odrzucaj na zawsze !
25.
Czemu Twoje oblicze zakrywasz,
niepomny na naszą nędzę i ucisk nasz ?
26.
Bo leży w pyle dusza nasza,
przylgnął do ziemi brzuch nasz.
27.
Powstań ku naszej pomocy
i wyzwól nas dla wiernej miłości Twojej.

Psalm 140

1.
Przewodnikowi chóru. Psalm. Dawida.

2.
Wybaw mnie, Panie, od człowieka złego, *
od męża bezprawia uchroń mnie.

3.
Od tych, którzy obmyślają złe czyny w sercu *
i co dzień wszczynają spory.

4.
Wyostrzyli swoje języki jak wąż, *
jad żmii pod wargami ich.
Sela.

5.
Zachowaj mnie, Panie, od rąk nikczemnika,
od męża bezprawia uchroń mnie,
od tych, którzy obmyślają, jak zachwiać kroki moje.

6.
Hardzi ukryli sidła i powrozy,
rozciągnęli sieci nad drogą,
zastawili matnie na mnie.

Sela.

7.
Rzekłem Panu: „Tyś jest Bóg mój, *
usłysz, Panie, głos błagań moich.

8.
Panie, Boże, twierdzo mego zbawienia! *
Ty osłaniasz mi głowę w dzień bitwy.

9.
Nie daj, Panie, nikczemnikowi, czego żąda,
zamiarów jego nie spełniaj,
niech nie triumfują.

Sela.

10.
Niech głowy tych, którzy mnie obstąpili, *
okryje nieprawość ich warg.

11.
Niech spadną na nich węgle ogniste, *
niech rzuceni w przepaść nie wstaną więcej.

12.
Mąż złego języka niech nie ostoi się na ziemi. *
Męża bezprawia niechaj zło przywiedzie do zguby”.

13.
Wiem ja, że Pan sprawiedliwość przyniesie ubogim, *
weźmie stronę biedaka.

14.
Zaprawdę, sprawiedliwi wychwalać będą Twoje imię *
i zasiędą prawi przed Twoim obliczem.

Psalm 74

1.
„Maskil". Asafa.
Czemu, Boże, odtrąciłeś na zawsze *
i pała Twój gniew przeciw owcom Twego pastwiska ?

2.
Pomnij na lud Twój, któryś nabył z dawna,
na plemię dziedzictwa Twego, któreś Ty odkupił,
na górę Syjon, gdzie zamieszkałeś.

3.
Pośpiesz ku spustoszeniom bez końca. *
Wszystko poburzył wróg w świątyni.

4.
Ryczeli nieprzyjaciele Twoi w miejscu zgromadzenia Twego, *
ustawili na znak władzy swoje godła.

5.
Widziano ich jak tych, *
co wchodzą w lasy ścinać drzewa toporem.

6.
Potem wszystkie jej ozdoby *
młotem i siekierą rozbijali.

7.
Wydali na pastwę ognia świątynię Twoją, *
aż do gruntu zbeszcześcili siedzibę Twego imienia.

8.
Rzekł w sercu swoim: „Zrujnujmy ich do szczętu!” *
Spalili wszystkie miejsca Bożych zgromadzeń w kraju.

9.
Znaków naszych nie widzimy więcej. *
Nie ma już proroka i nikogo miedzy nami, kto by wiedział jak długo.

10.
Jak długo, o Boże, urągać ma ciemiężyciel ? *
Czy zawsze będzie znieważać Twoje imię ?

11.
Czemu cofasz rękę Twoją *
i prawicy Twojej z zanadrza nie dobędziesz ?

12.
A jednak Bóg jest moim królem z dawna, *
sprawca zbawienia pośród ziemi.

13.
Ty rozdzieliłeś mocą Twoją morze, *
starłeś głowy smoków na wodach.

14.
Ty skruszyłeś głowy Lewiatana, *
dałeś go na pokarm ludowi pustyni.

15.
Ty otworzyłeś krynice i potoki, *
Ty osuszyłeś rzeki niewyczerpane.

16.
Twój jest dzień i Twoja jest noc. *
Ty ustanowiłeś gwiazdy i słońce.

17.
Ty utwierdziłeś wszystkie granice ziemi. *
Lato i zimę, Ty zdziałałeś.

18.
Pomnij na to, że wróg bluźni Panu *
i lud nikczemny znieważa Twoje imię.

19.
Nie wydawaj dzikim zwierzętom duszy gołębicy Twojej, *
o życiu Twoich ubogich nie zapominaj na zawsze.

20.
Wspomnij na przymierze, *
bo napełniły się zakątki kraju jaskiniami bezprawia.

21.
Niech uciśniony nie odchodzi w zawstydzeniu. *
Ubogi i nędzny niechaj sławi Twoje imię.

22.
Powstań, Boże, broń sprawy. Twojej. *
Pomnij, że urągają Tobie nikczemni co dzień.

23.
Nie zapominaj krzyku nieprzyjaciół Twoich. *
Bezustannie rozlega się wrzawa powstających przeciw Tobie.

Psalm 94

l.
Boże pomsty, Panie, *
Boże pomsty, zajaśniej.

2.
Powstań, o sędzio ziemi, *
daj odpłatę pysznym.

3.
Jak długo, Panie, jak długo *
nieprawi cieszyć się będą ?

4.
Bluzgają, przemawiają zuchwale, *
chełpią się wszyscy zło czyniący.

5.
Lud Twój, Panie, trapią, *
i dziedzictwo Twoje dręczą.

6.
Wdowę i przychodnia zabijają, *
sieroty mordują.

7.
I mówią: „Nie widzi Pan, *
nie zważa Bóg Jakubowi”.

8.
Opamiętajcie się, niemądrzy w narodzie, *
o głupcy, kiedyż zmądrzejecie ?

9.
Ten, kto zaszczepił ucho, czyż nie usłyszy? *
Ten, kto ukształcił oko, czyż nie zobaczy?

10.
Ten, kto karci narody, czyż nie ukarze, *
On, który człowieka uczy umiejętności ?

11.
Pan zna zamysły ludzkie, *
że są marne.

12.
Szczęśliwy jest mąż, którego Ty karcisz, Panie, *
i w nauce Twojej zaprawiasz.

13.
Abyś obdarzył go spokojem w dniach nieszczęścia, *
aż wykopany zostanie dół dla nieprawego.

14.
Bo nie odrzuci Pan swego ludu *
i dziedzictwa swego nie opuści.

15.
I sąd będzie zawsze wedle sprawiedliwości, *
a pójdą za nim wszyscy prawego serca.

16.
Któż stanie za mną przeciw niegodziwym ? *
Któż ujmie się za mną przeciw zło czyniącym ?

17.
Gdyby Pan nie był mi pomocą, *
zaraz ległaby dusza moja w kraju milczenia.

18.
Kiedy mówię: „Chwieje się noga moja”, *
miłosierdzie Twoje, Panie, wspiera mnie.

19.
Kiedy myśli utrapione są we wnętrznościach moich, *
koją mi duszę pocieszenia Twoje.

20.
Czy będą mili Tobie sędziowie przewrotni, *
którzy z nikczemności czynią prawo ?

21.
Zbierają się przeciw duszy sprawiedliwego *
i krew niewinna skazują.

22.
Ale Pan będzie dla mnie twierdzą, *
Bóg mój będzie opoką mego schronienia.

23.
I obróci przeciw nim niegodziwość ich,
a dla ich złości wytraci ich,
wytraci ich Pan, Bóg nasz.

Psalm 88

1.
Pieśń. Psalm. Synów Koracha. Przewodnikowi chóru. Na nutę „Mahalat leannot”.
„Maskil”. Hemana Ezrachity.

2.
Panie, Boże zbawienia mego, *
w dzień jęczę i w nocy przed Tobą.

3.
Niech dojdzie do Ciebie modlitwa moja, *
nakłoń ucha do mojej skargi.

4.
Bo syta jest nieszczęść dusza moja, *
a żywot mój bliski Otchłani.

5.
Policzony jestem miedzy schodzących do grobu, *
jestem jak mąż bez siły.

6.
Pośród umarłych moje łoże,
podobny jestem do zabitych leżących w mogile,
o których już nie pamiętasz *
i którzy od ręki Twojej odłączeni.

7.
Strąciłeś mnie w dół głęboki, *
w ciemnice, w przepaści.

8.
Położył się ciężko na mnie gniew Twój *
i wszystkimi nawałnościami Twoimi mnie przygniatasz.

Sela.

9.
Oddaliłeś tych, co mnie znają, ode mnie,
uczyniłeś mnie dla nich ohydą,
zamknięty jestem i wyjść nie mogę.

10.
Oko moje omdlało z nędzy,
wołam do Ciebie, Panie, co dzień,
wyciągam do Ciebie ręce.

11.
Czyż dla umarłych będziesz czynić cuda, *
czyż cienie powstaną i wysławiać będą Ciebie ?

Sela.

12.
Czyż opowiadane będzie w mogile miłosierdzie Twoje *
i wierność Twoja w miejscu zagłady ?

13.
Czyż znane będą w ciemnościach cuda Twoje *
i sprawiedliwość Twoja w krainie zapomnienia ?

14.
A ja, o Panie, Ciebie głośno wzywam *
i rano moja modlitwa spotyka Ciebie.

15.
Czemu, Panie, odtrącasz mnie, *
ukrywasz swoje oblicze przede mną ?

16.
Cierpiałem i bliski byłem śmierci od młodości, *
znosiłem. grozy Twoje i osłabłem.

17.
Na mnie spadają Twoje gniewy *
i groźby Twoje niszczą mnie.

18.
Ogarniają mnie jak woda cały dzień, *
zamykają się wokół mnie wszystkie.

19.
Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, *
domownikami moimi są ciemności.

Psalm 70

1.
Przewodnikowi chóru. Dawida. Na przypomnienie.

2.
Boże, chciej uratować mnie, *
Panie, pospiesz na pomoc.

3.
Niech zaznają wstydu i okryją się niesławą czyhający na moje życie, *
niech cofną się i zhańbią pragnący mego nieszczęścia.

4.
Niech zawrócą w popłochu na swoją hańbę, *
którzy mówią: „Aha! Aha!”.

5.
Niech ucieszą się i rozradują w Tobie wszyscy szukający Ciebie
i niech zawsze mówią: „Wielki jest Bóg!”
ci, co pragną, abyś ich ocalił.

6.
A ja jestem biedak i nieszczęśnik,
Boże, pospiesz do mnie.
Pomocą i ucieczką moją Ty jesteś, *
nie zwlekaj, o Panie!

przekład Czesława Miłosza