14 listopada ks. Roman Indrzejczyk skończyłby 90 lat

Strona poświęcona pamięci x. Romana Indrzejczyka

Przez 20 lat był proboszczem Parafii Dzieciątka Jezus na Żoliborzu. W latach 80. Został nieformalnym kapelanem opozycji. Za jego kadencji na plebanii Dzieciątka Jezus związał się polski Komitet Helsiński, a od 1986 r. zbierała się Komisja Krajowa Solidarności. Tu formowano Komitet Obywatelski przy Lechu Wałęsie. W latach 90. Ks. Roman zasłynął w Warszawie jako organizator parafialnych spotkań katolików z protestantami, Żydami.

Przy kościele działał też Polski Oddział Światowej Religi dla Pokoju (WCRP – World Conference on Religion and Peace).

Wraz z Jackiem Kuroniem założył stołówkę na Placu Inwalidów dla najbiedniejszych i z sukcesem bronił jej, kiedy władza chciała ją zabrać. Wspierał też Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom Gniazdo. Był też kapelanem Żołnierzy Żywiciela

Ksiądz Roman był też dwukrotnie krajowym duszpasterzem służby zdrowia. Od lipca 2004 roku przeszedł na emeryturę. W grudniu 2005 roku został Kapelanem Prezydenta RP – Lecha Kaczyńskiego. Do końca życia pełnił funkcję nauczyciela religii w Zespole Szkół Muzycznych na Żoliborzu oraz mieszkał w parafii Dzieciątka Jezus.

Zginął tragicznie w katastrofie samolotowej pod Smoleńskiem – 10 kwietnia 2010 roku.

Dnia 14 października 2001 roku już 10. raz spotkaliśmy się w kościele p.w. Dzieciątka Jezus by świętować wspólnie z okazji żydowskiego święta Simchat Tora

Gospodarzem uroczystości był proboszcz - ks. Roman Indrzejczyk, a także Polska Rada Chrześcijan i Żydów. Inspiracją dla wspólnej modlitwy było poszukiwanie tego, co najbardziej łączy Żydów i chrześcijan czyli rozważanie Tory.

(...)

Honorowa nagroda im. ks. Romana Indrzejczyka

Honorową nagrodę im. ks. Romana Indrzejczyka ustanowiła Polska Rada Chrześcijan i Żydów, by upamiętnić osobę tragicznie zmarłego duchownego, byłego wiceprzewodniczącego Rady.

Wyróżnienie przyznawane jest chrześcijańskim osobom konsekrowanym, które swoją działalnością i postawą przyczyniły się m.in. do rozwoju dialogu i współpracy chrześcijańsko-żydowskiej i polsko-żydowskiej.

2005. Laudacja wygłoszona przez ks. Romana Indrzejczyka z okazji nadanie tytułu Człowiek Pojednania rabinowi Michaelowi A. Signerowi.

"Bóg chce, aby Żydzi i chrześcijanie istnieli jako Żydzi i chrześcijanie, aż do kresu dziejów."

"(...)Przypadł mi honor, by w imieniu naszej Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów uroczyście ogłosić, że Rabin Michael Alan Signer jest Człowiekiem Pojednania. Czynię to z wielką radością. Z głębokim szacunkiem i ze wzruszeniem chylę czoło, a wiadomość tę ogłaszam całemu światu..."

Ksiądz Roman Indrzejczyk

Urodził się 14 listopada 1931 roku w Żychlinie gdzie spędził młodość, chodził do miejscowego Liceum Ogólnokształcącego, w którym w 1951 roku zdał maturę. Mieszkał z rodzicami w kamienicy przy ulicy 1 Maja. Jego ojciec był szewcem, a mama wychowywała trójkę dzieci: Romana i dwie córki. Na cmentarzu w Żychlinie pochowani są rodzice Księdza. Święcenie kapłańskie przyjął od Kardynała Wyszyńskiego 8 grudnia 1956 roku. Pracę duszpasterską sprawował w parafiach: Drwalew koło Grójca, w Grodzisku Mazowieckim, w Warszawie w parafii św. Aleksandra na placu Trzech Krzyży, a następnie Nawiedzenia NMP na Nowym Mieście. W Pruszkowie – Tworkach przez 20 lat był proboszczem nieuznawanej przez władze komunistyczne parafii pw. Przemienienia Pańskiego i kapelanem szpitala psychiatrycznego.

Przez kolejne 20 lat był proboszczem Parafii Dzieciątka Jezus na Żoliborzu. W latach 80. Został nieformalnym kapelanem opozycji. Za jego kadencji na plebanii Dzieciątka Jezus związał się polski Komitet Helsiński, a od 1986 r. zbierała się Komisja Krajowa Solidarności. Tu formowano Komitet Obywatelski przy Lechu Wałęsie. W latach 90. Ks. Roman zasłynął w Warszawie jako organizator parafialnych spotkań katolików z protestantami, Żydami. Był też kultowym duszpasterzem żoliborskiej młodzieży (o przezwisku Wujek), z którą wyjeżdżał w góry, założycielem chóru młodzieżowego (Laudate Dominum), a okazjonalnie – poetą. Organizował spotkania dyskusyjne nazywane Parafialnym Studium Religijno-Społecznym, czwartkowe spotkania dla parafian (zapamiętany przez wiele osób jako gospodarz, który sam nalewał gościom herbatę) oraz wykłady poniedziałkowe na różne tematy. Przy kościele działał też Polski Oddział Światowej Religi dla Pokoju (WCRP – World Conference on Religion and Peace). Ksiądz Roman uczył religii w szkołach żoliborskich: Szkole Podstawowej 176 przy Cytadeli, w Szkole 65 przy ul. Mścisławskiej, bliskie kontakty utrzymywał ze Szkołą Specjalną przy ul. Czarnieckiego 49. Wraz z Jackiem Kuroniem założył stołówkę na Placu Inwalidów dla najbiedniejszych i z sukcesem bronił jej, kiedy władza chciała ją zabrać. Wspierał też Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom Gniazdo. Był też kapelanem Żołnierzy Żywiciela (zawsze odprawiał dla nich mszę za ojczyznę w pierwszą niedzielę miesiąca). Związany był też z harcerzami z 305 szczepu, których odwiedzał na letnich obozach. Wydawał książki „Zwyczajna parafia”, „Z przeszłości Żoliborza”, „O religii i wierze, o Bogu – rozważania, rozmowy, przemyślenia”, „Rozważania o człowieczeństwie” – zbiór rozważań Księdza, Śpiewnik parafialny”, tomiki wierszy poetów m.in. Danuty Godlewskiej oraz na Żoliborzu napisał pięć własnych tomików wierszy. Wszystkie te publikacje rozdawał za darmo.

Ksiądz Roman był też dwukrotnie krajowym duszpasterzem służby zdrowia. Od lipca 2004 roku przeszedł na emeryturę. W grudniu 2005 roku został Kapelanem Prezydenta RP – Lecha Kaczyńskiego. Do końca życia pełnił funkcję nauczyciela religii w Zespole Szkół Muzycznych na Żoliborzu oraz mieszkał w parafii Dzieciątka Jezus. Zginął tragicznie w katastrofie samolotowej pod Smoleńskiem – 10 kwietnia 2010 roku.