30/01/2025 r.
Dekady po tym jak zostali zmuszeni do opuszczenia Polski jako dzieci, Anton i Mirjam, dwoje starszych Brytyjczyków pochodzenia żydowskiego, podróżuje do kraju swoich narodzin, by skonfrontować go z okruchami własnych wspomnień.
30.01.2025, 18.00
04/02/2025 r.
Drugie spotkanie z cyklu spotkań z Ocalałymi z Zagłady, żyjącymi w naszej społeczności.
Kolejne spotkanie odbędzie się 4 lutego w JCC Krakow o 18:00.
Tym razem wysłuchamy Zosi Radzikowskiej, prawniczki, działaczki samorządowej, członkini chóru JCC Krakow, bohaterki serii na You Tube „What's the Parsha, pani Zosia?" i „Drop some Wisdom Pani Zosia”.
🟡 Spotkanie poprowadzi Karolina Przewrocka-Aderet – dziennikarka, stała współpracowniczka „Tygodnika Powszechnego”. Autorka książki „Polanim Z Polski do Izraela”, współautorka antologii „Przecież ich nie zostawię. O żydowskich opiekunkach w czasie wojny” oraz – wraz z ks. Adamem Bonieckim – książki “W Ziemi Świętej”.
✉️ Zapisy do 3 lutego: zapisy@jcckrakow.org
Obowiązuje limit miejsc.
🗣️ Wydarzenie w języku polskim.
12/02/2025 r.
Organized by the Institute for Polish-Jewish Studies, the UCL Institute of Jewish Studies and the Polin Museum of History of Polish Jews in Warsaw in co-operation with the Embassy of the Republic of Poland and the Weidenfeld Institute of Jewish Studies at the University of Sussex.
This conference will consist of two online panels in the afternoon, and an evening face-to-face panel at the Embassy of the Republic of Poland, 47 Portland Place, London W1B 1JH.
18/02/2025 r.
„Asymilacja się nie udała, za to udała się poezja” – tak Artur Sandauer napisał o Julianie Tuwimie w podsumowaniu książki „O sytuacji pisarza polskiego pochodzenia żydowskiego”, którą sam zdefiniował jako analizę niemożliwości asymilacji.
Ta niemożliwość zdeterminowała zarówno samookreślenie Sandauera, jak i jego postawę twórczą jako pisarza, krytyka, literaturoznawcy, publicysty, osoby publicznej. Naznaczony niemożliwością asymilacji, w pełni akulturowany, a mimo to nie dopuszczony do wspólnoty dominującej – wiecznie utrzymującej obcego w progu na wpół-otwartych drzwi, Sandauer dał wyraz temu wyobcowaniu w swojej różnogatunkowej twórczości – zawsze nasyconej autobiografizmem.
