Kard. Grzegorz Ryś, Sławomir Jacek Żurek i Jan Grosfeld zapraszają na spotkanie 29 maja o godz. 18.00 w muzeum Polin.

Źródło: POLIN

Jan Grosfeld i Sławomir Jacek Żurek "Pałac płonie"

Jeżeli najważniejszym problemem współczesnego człowieka jest brak odpowiedzi na pytanie, po co żyje, to w niniejszej książce tę odpowiedź znajdzie. Tylko Miłość, która kocha za darmo, bezwarunkowo, także wtedy, gdy człowiek jest zły, może rozpalić nadzieję w sercu poszukującym prawdy.

„Wiara jest przeciwieństwem pesymizmu, depresji, braku nadziei” – mówi Jan Grosfeld w niezwykłym wywiadzie-rzece ze Sławomirem Jackiem Żurkiem, ale to więcej niż rozmowa. To historia człowieka, który na swojej drodze spotkał Boga i Jego miłość wypełniającą pustkę w ludzkim sercu.

Jan Grosfeld jest świadkiem Boga, który Go znalazł i czyni nowym człowiekiem.

Tematem książki jest konkretny człowiek – z imieniem i nazwiskiem, z datą i miejscem urodzenia, z rzeczywistą biografią. To on jest tytułowym »pałacem w płomieniach« – podpalany zawieruchą dziejów i nieodwołanie (wydawałoby się) ginący, a jednak ratowany, odbudowywany i wskrzeszany przez Boga, który – to najważniejszy refren tej książki – jest wierny! Przy czym jest to także człowiek z ogromnym poczuciem odpowiedzialności – nie tylko za siebie czy swoich bliskich, ale również za Kościół, za swoją Ojczyznę, za świat, w szczególności za kolejne pokolenia: za młodych. Serdecznie zapraszam Państwa do lektury

Ze wstępu kardynała Grzegorza Rysia

Jan Grosfeld – ekonomista, politolog, profesor nauk społecznych o specjalności antropologia polityczna, emerytowany profesor zwyczajny Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Członek Komitetu Episkopatu Polski ds. Dialogu z Judaizmem i Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów. Autor wielu książek o tematyce społeczno-religijnej, m.in. "Dlaczego chrześcijanie potrzebują Żydów?", "Od lęku do nadziei. Chrześcijanie, Żydzi, świat", "Krzyż i gwiazda Dawida", "Czekanie na Mesjasza". Za wkład w dialog chrześcijańsko-żydowski otrzymał nagrodę im. ks. Stanisława Musiała oraz nagrodę Menora Dialogu.

Sławomir Jacek Żurek – literaturoznawca, profesor nauk humanistycznych. Dyrektor Międzynarodowego Ośrodka Badań nad Historią i Dziedzictwem Kulturowym Żydów Europy Środkowej i Wschodniej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II oraz kierownik Pracowni Literatury Polsko-Żydowskiej KUL. Autor książek o literaturze polsko-żydowskiej, wielu artykułów naukowych z zakresu historii literatury współczesnej oraz esejów i artykułów popularnych. Członek Komitetu Episkopatu Polski ds. Dialogu z Judaizmem, Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów oraz Rady Naukowej Laboratorium "Więzi".

Grzegorz Ryś – kardynał, metropolita łódzki, w latach 2011-2017 biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej. Przewodniczący Zespołu ds. Nowej Ewangelizacji Konferencji Episkopatu Polski. Zaangażowany w dialog ekumeniczny i międzyreligijny. Doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie historii. Autor wielu bestsellerów.

W tym:

• "Chrześcijanie wobec Żydów"
• "Chrześcijanie wobec Żydów. Od Jezusa po inkwizycję. XV wieków trudnych relacji". Z gośćmi spotkania – abp. Grzegorzem Rysiem i Marianem Turskim – rozmawiać będzie Marek Zając. Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa WAM

Grzegorz Polak – dziennikarz, publicysta, autor książek, dziennikarz telewizyjny. Był dziennikarzem między innymi: "Więzi", "Gazety Wyborczej", kierował działem krajowym Katolickiej Agencji Informacyjnej. Autor pierwszego w Polsce leksykonu "Kto jest kim w Kościele". Autor, współautor i redaktor ponad dwudziestu książek o tematyce ekumenicznej i hagiograficznej.

W tekstowym świecie Zagłady

Pracownia Literatury Polsko-Żydowskiej KUL
Studia pod redakcją Sławomira Jacka Żurka (więcej:)

Tom XII

Książka Sławomira Jacka Żurka W tekstowym świecie Zagłady to zbiór czternastu szkiców podejmujących zagadnienia związane z eksterminacją Żydów w czasie drugiej wojny światowej i losem ocalałych, a zwłaszcza z traumatyzującym wpływem Szoah na poszczególne jednostki i społeczeństwa(jak również na politykę państwa i retorykę Kościoła katolickiego).

W centrum zainteresowania autora znalazła się kwestia specyficznie rozumianej pamięci-pamięci zastępczej, protetycznej nie własnej. Owa postpamięć to wykorzystywanie historii innych, pisanie o doświadczeniach, których się samemu nie doznało, a jednak przeżyło, np .za pośrednictwem opowieści osób bliskich(wskutek międzypokoleniowej transmisji wspomnień),lub w wyniku pozasłownego dziedziczenia traumy.

„Długi cień Zagłady”, cień rzucany do dziś m.in.na relacje żydowsko-polskie, stanowi tematyczny zwornik wszystkich rozdziałów, zwłaszcza tych interpretacyjnych, będących trzonem monografii.