Wspólna deklaracja Światowej Rady Kościołów i regionalnych organizacji ekumenicznych
Czas na duszpasterskie, dalekowzroczne i praktyczne chrześcijaństwo
26/03/2020 | Na stronie od 26/03/2020
Źrodło: Jednota - Pismo religijno-społeczne poświęcone polskiemu ewangelicyzmowi i ekumenii
„Błogosławiony Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiego pokrzepienia, Ten, który nas pokrzepia w każdym naszym ucisku, abyśmy sami mogli pokrzepiać tych, którzy są w jakimkolwiek ucisku, pokrzepieniem, którym sami jesteśmy pokrzepiani przez Boga” 2 Kor 1,3–4 (przekład Biblii Ekumenicznej)
Jako przedstawiciele regionalnych organizacji ekumenicznych i Światowej Rady Kościołów uczestniczymy w wyzwaniach, jakie stoją przed naszymi zgromadzeniami na całym świecie z powodu koronawirusa COVID-19.
Wzywamy ludzi na całym świecie do nadania najwyższego priorytetu rozwiązaniu tej sytuacji i pomocy w jakikolwiek sposób w naszych wspólnych wysiłkach na rzecz ochrony życia. Jest to czas, aby dotknąć siebie nawzajem przez to, co mówimy, podzielamy i robimy – i przez to, czego nie jesteśmy w stanie zrobić, aby chronić życie, które Bóg stworzył z miłości.
Ze względu na tę miłość jest ważne i pilne, byśmy dostosowali formy naszego kultu i charakter naszej społeczności do potrzeb tego czasu pandemii, aby uniknąć ryzyka, że stanie się ona raczej źródłem przenoszenia wirusa niż narzędziem łaski.
Nasza wiara w Boga życia zobowiązuje nas do ochrony życia poprzez uczynienie wszystkiego, co w naszej mocy, aby zapobiec przenoszeniu się wirusa. Urzeczywistniajmy bezwarunkową miłość Boga w bezpieczny, praktyczny sposób, który chroni życie, łagodzi cierpienie i sprawia, że kościoły i publiczne nabożeństwa nie stają się źródłem przenoszenia wirusa.
Fizyczny dystans nie oznacza duchowej izolacji. Kościoły na całym świecie mają teraz możliwość przedefiniowania swojej roli w społeczeństwie poprzez bezpieczne opiekowanie się ubogimi, chorymi, zmarginalizowanymi i starszymi – wszystkimi tymi, którzy są najbardziej narażeni na ryzyko związane z COVID-19.
W dzisiejszych czasach ludzie w wielu częściach świata pozostają w domu. Pozostawanie w domu nie oznacza, że nie możemy doświadczyć głębokiej duchowej solidarności ze sobą nawzajem, na mocy naszego chrztu, który wszczepił nas w jedno ciało Chrystusa. Możemy się modlić w domu. Możemy dziękować Bogu i modlić się o siłę, uzdrowienie i odwagę. Możemy okazać naszą miłość do Boga i do naszych sąsiadów, nie spotykając się osobiście na publicznych nabożeństwach. Wiele zgromadzeń kościelnych może udostępniać swoje spotkania uwielbienia online lub cyfrowo. Proboszczowie mogą również pozostawać w kontakcie telefonicznym z członkami parafii i zapewniać opiekę duszpasterską.
Nowa pandemia koronawirusa dotarła do wszystkich regionów naszej planety. Panuje strach i panika, ból i cierpienie, wątpliwości i dezinformacja zarówno o wirusie, jak i o naszej reakcji jako chrześcijan. Ale jako światowa wspólnota wiary potwierdzamy, że nawet pośród wszystkich naszych słabości ufamy Bogu, bo Bóg jest naszą nadzieją.
We wszystkich opowieściach o cierpieniu i tragedii są też opowieści o prostej dobroci i burzliwej miłości, o solidarności oraz o tym, jak w innowacyjny i zaskakujący sposób szerzy się nadzieja i pokój.
Podczas tego Wielkiego Postu nasza pielgrzymka prowadzi nas przez bezowocność wysiłków, trudności i pokusy, od śmierci do zmartwychwstania, do nowego życia z Bogiem.
Jest to jeszcze bardziej nieprzyjazne i przerażające przez COVID-19, ale jesteśmy wezwani do zjednoczenia naszych serc w solidarności ze sobą, do smucenia się ze smucącymi, do niesienia bojaźliwym pokoju i do przywrócenia nadziei poprzez solidarność w wierze.
Kiedy panikujemy i skupiamy się na kupowaniu i gromadzeniu zapasów, ta ludzka solidarność jest zburzona, a strach wzrasta. Nie jesteśmy przy tym narzędziami Bożej łaski w czasie tego Wielkiego Postu.
Uznajemy potrzebę odpowiedzialnego przywództwa zarówno ze strony państwa, społeczności, jak i przywódców religijnych. Rządy wszystkich szczebli muszą zapewnić dostęp do dokładnych i aktualnych informacji oraz zająć się sytuacją spowodowaną utratą środków do życia i zatrudnienia, a przede wszystkim zapewnić dostęp do czystej wody i środków dezynfekcyjnych oraz mydła, a także pełną współczucia opiekę osobom najbardziej zagrożonym, zawsze pamiętając, że niektóre z tych spraw będą nadal stanowić wyzwanie w wielu częściach świata. Jest to również czas na głęboką refleksję nad wspólnym dobrem, kompetentnym przywództwem i wartościami etycznymi zakorzenionymi w naszych tradycjach.
W samym środku tego poważnego kryzysu podnosimy nasze głosy w modlitwie za tych, którzy przewodzą i za rządy na całym świecie, wzywając ich, by najpilniejszą troską objęto tych, którzy żyją w ubóstwie i na marginesie, a także uchodźców żyjących pośród nas.
Jako przywódcy religijni zabieramy wspólnie głos, aby podkreślić potrzebę zwrócenia większej uwagi na potrzeby bezdomnych, uwięzionych, osób starszych i tych, którzy już cierpią z powodu izolacji społecznej. Pamiętamy również o tych osobach, zwłaszcza kobietach i dzieciach, które są narażone na gwałt i przemoc, które nie są bezpieczne w domu i które, gdy obciążenie wzrasta, doświadczają jeszcze większego gwałtu i przemocy.
Wreszcie, módlmy się również za wszystkich tych, którzy są zarażeni COVID-19, za ich rodziny oraz za pracowników medycznych, którzy ryzykują swoje życie, aby zapewnić leczenie i profilaktykę nam wszystkim. Módlmy się również za pracowników służby zdrowia, którzy z Bożą pomocą i przy naszej współpracy, mamy nadzieję, będą w stanie powstrzymać rozprzestrzenianie się wirusa i zapobiec poważnym konsekwencjom społecznym, gospodarczym i środowiskowym.
Miłość Boża jest wszechogarniająca, a Bóg życia jest z każdym z nas, nawet w naszym cierpieniu.
26 marca 2020 r.
- ks. dr Olav Fykse Tveit, sekretarz generalny, Światowa Rada Kościołów
- dr Souraya Bechealany, sekretarz generalna, Rada Kościołów Bliskiego Wschodu
- ks. James Bhagwan, sekretarz generalny, Konferencja Kościołów Pacyfiku
- dr Mathews George Chunakara, sekretarz generalny, Chrześcijańska Konferencja Azji
- Gerard Granado, sekretarz generalny, Karaibska Konferencja Kościołów
- ks. dr Fidon Mwombeki, sekretarz generalny, Wszechafrykańska Rada Kościołów
- ks. Peter Noteboom, sekretarz generalny, Kanadyjska Rada Kościołów
- dr Jørgen Skov Sørensen, sekretarz generalny, Konferencja Kościołów Europejskich
- Jim Winkler, sekretarz generalny, Narodowa Rada Kościołów Chrystusa w USA
tłum. Ewa Jóźwiak