Wspólna Radość Tory 2019

"...Dzisiaj pragniemy proklamować wspólną „radość Tory” z udziałem i Żydów, i chrześcijan, przede wszystkim oczywiście katolików, bo jesteśmy tu, w katolickim kościele (bardzo dziękujemy gospodarzom za zaproszenie), nie mówiąc już o tym, że jesteśmy w Polsce, która jest – zwłaszcza w obecnej, powojennej fazie swojego istnienia – w przeważającym stopniu katolicka. Oczywiście nasze spotkanie nie jest ani świętem żydowskim, ani świętem katolickim . Jest to unikalna – w skali światowej – uroczystość stworzona przez Polską Radę Chrześcijan i Żydów. Spotykamy się co rok... "
(Stanisław Krajewski - "Radość Tory – wspólna radość, wspólna Tora")

Więcej - Kalendarium: Wspólna Radość Tory od 2001:

Program 2019 (pdf)

Niedziela, 27 października 2019 r., godz. 18.00 kościół środowisk twórczych plac Teatralny 18, Warszawa

1. Śpiew Psalmu 122 – WALDEMAR BIENIAK (gitara, śpiew), JOANNA NOGAL (skrzypce)
2. Powitanie – ks. GRZEGORZ MICHALCZYK
3. STANISŁAW KRAJEWSKI – Simchat Tora: wspólna radość
4. Pieśń Żydów sefardyjskich
5. Lektura po hebrajsku i po polsku Tory (Księga Powtórzonego Prawa 26, 1-11)
6. Henryk Wieniawski, „Legenda” – grają: Paweł Rybkowski (skrzypce) i Aleksandra Bobrowska (fortepian)
7. Komentarz żydowski AGNIESZKA ZIĄTEK – członkini Gminy Wyznaniowej Żydowskiej. Studiowała „Talmudic Studies” w Jerozolimie. W latach 2010-2018 prowadziła polskie biuro Sochnutu.
8. Komentarz chrześcijański MACIEJ BISKUP OP – dominikanin, wykładowca Studium Chrześcijańskiego Wschodu w Warszawie. Zaangażowany w dialog ekumeniczny, głównie z prawosławiem, oraz w dialog z judaizmem. W latach 2013–2019 przeor klasztoru i proboszcz parafii św. Dominika w Szczecinie. Obecnie w klasztorze w Łodzi.
9. Śpiew Psalmu 133
10. Moja droga do dialogu (świadectwo) URSZULA ANTOSZ-REKUCKA – katechetka w Mszanie Dolnej. Co roku organizuje obchody Dnia Pamięci o Ofiarach Holokaustu, miejskie rocznice Zagłady w Mszanie Dolnej i obchody Dnia Judaizmu. W roku 2015 otrzymała wyróżnienie w IX edycji Nagrody Ireny Sendlerowej „Za naprawianie świata”. W 2017 r. była nominowana do nagrody POLIN. W 2018 r. była laureatką Nagrody im. ks. Stanisława Musiała.
11. Ernest Bloch, „Nigun”, utwór ze suity „Baal Szem: Sceny z życia chasydów”
12. Wspólna lektura Psalmu 117 Chwalcie Pana wszystkie narody, wysławiajcie Go wszystkie ludy. Albowiem można jest nad nami łaska Jego, a wierność Pana trwa na wieki. Alleluja.
13. Świąteczna pieśń hebrajska Sisu wesimchu besimchat tora utnu kawod latora [Weselcie się i radujcie podczas tego święta Tory i oddajcie cześć Torze]
14. Wspólny śpiew

Psalm 122

Dla miłości moich braci, dla miłości moich przyjaciół,
będę mówił, będę mówił: Pokój niech będzie Tobie.
Radość, gdy mi powiedziano: Pójdźmy do domu Pana!
Już stoją nasze stopy w twych bramach miasto święte.

Ref.: Jeruzalem, Jeruzalem, znowu odbudowane... (x4)

Dla miłości moich braci, dla miłości moich przyjaciół,
będę mówił, będę mówił: Pokój niech będzie Tobie.
Tam wstępują razem pokolenia Pana,
według prawa Izraela, aby wielbić Pana.

Ref.: Jeruzalem, Jeruzalem, znowu odbudowane... (x4)

Dla miłości moich braci, dla miłości moich przyjaciół,
będę mówił, będę mówił: Pokój niech będzie Tobie.
Proście o pokój, proście o pokój dla Jeruzalem,
niech mają pokój, mają pokój ci, którzy cię kochają.

Ref.: Jeruzalem, Jeruzalem, znowu odbudowane... (x4)

Pieśń Żydów sefardyjskich

Pragnę pójść, matko, do Jeruzalem, Jeruzalem,
by spożywać zioła, aby nasycić się nimi.

Ref.: Już tę ścieżkę odnalazłem,
już tą ścieżką pielgrzymuję,
już na ścieżce całego świata, całego świata.

Daj mi je spożywać, abym nasycił nimi me pragnienia.
To są pragnienia przyjaźni, to są pragnienia łagodności, to są pragnienia posłuszeństwa.

Ref.: Już tę ścieżkę odnalazłem,
już tą ścieżką pielgrzymuję,
już na ścieżce całego świata, całego świata.

Psalm 133

Zobaczcie, jak jest pięknie przebywać razem z braćmi,
jak jest pięknie przebywać razem z braćmi.

Jest to jak olej, co spływa na głowę Aarona,
tak jak olej na głowę Aarona.

Jest to jak rosa Hermonu na górach Syjonu,
tak jak rosa na górach Syjonu.

Tam Pan Bóg nam udzielił swego błogosławieństwa,
Tam udzielił swego błogosławieństwa.

Tam Pan nam podarował życie aż na wieki,
podarował życie aż na wieki.

Zobaczcie, jak jest pięknie przebywać razem z braćmi,
jak jest pięknie przebywać razem z braćmi.

(po hebrajsku):
Hine ma-tow uma-naim szewet achim gam-jahad

Wspólna Radość Tory 2019 - relacja multimedialna

Relacja KAI

– Moją drogą do dialogu była najpierw Biblia – powiedziała Urszula Antosz – Rekucka, katechetka z Mszany Dolnej, zaangażowana w pielęgnowanie pamięci o Żydach i przybliżanie młodym judaizmu i żydowskiej kultury. Podzieliła się ona świadectwem podczas dorocznego spotkania modlitewnego chrześcijan i Żydów „Wspólna Radość Tory”, które odbyło się w kościele środowisk twórczych w Warszawie.

Spotkanie, organizowane jak co roku przez Polską Radę Chrześcijan i Żydów rozpoczęło się śpiewem Psalmu 122. Zebranych powitał ks. Grzegorz Michalczyk, gospodarz miejsca, krajowy duszpasterz środowisk twórczych. – Bardzo dziś potrzeba takich spotkań i tego, by odwoływać się do Boga, który jest dawcą jedności – powiedział.

O żydowskim kontekście spotkania „Wspólna Radość Tory” opowiedział prof. Stanisław Krajewski, współprzewodniczący Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów. Przypomniał, że obchodzone jest ono w niedzielę po święcie Simchat Tora, które kończy cykl żydowskich świąt jesiennych. Następnie przybliżył krótko charakter i znaczenie tych świąt.

Następnie zebrani wysłuchali fragmentu Tory (Księga Powtórzonego Prawa 26, 1-11), który po hebrajsku odczytała rabinka Małgorzata Kordowicz a po polsku – Ewa Klinger.

Komentarz żydowski do tego fragmentu Biblii wygłosiła Agnieszka Ziątek, członkini Gminy Wyznaniowej Żydowskiej, absolwentka „Talmudic Studies” w Jerozolimie. Zwróciła uwagę, że tekst ma znaczenie podstawowe, z którego wynika m.in. że indywidualna osoba ma zauważyć dar, jaki otrzymuje od Boga i umieć za niego podziękować. Mówiła również o dodatkowych warstwach znaczeniowych, które wydobywane były przez stulecia w tradycji komentarzy biblijnych.

Komentarzem chrześcijańskim podzielił się o. Maciej Biskup OP, zaangażowany w dialog ekumeniczny i dialog z judaizmem. Zwrócił uwagę szczególnie na dwa słowa występujące w tekście: „dar” i „przybysz”. Podkreślił, jak ważne jest doświadczenie daru. Bez tego doświadczenia nie ma wdzięczności a co za tym idzie – radości. Nawiązując do encykliki papieża Franciszka” Laudato si’” mówił też o odpowiedzialności za dar, jakim jest ziemia. W kontekście słowa „przybysz” zaznaczył, że rzeczywistość Ziemi Obiecanej to rzeczywistość relacji, spotkania z innym, a zwłaszcza z Innym, którym jest Bóg.

Na zakończenie świadectwem „Moja droga do dialogu” podzieliła się Urszula Antosz – Rekucka, katechetka z Mszany Dolnej. Co roku organizuje ona obchody Dnia Pamięci o Ofiarach Holocaustu, miejskie rocznice Zagłady w Mszanie Dolnej i obchody Dnia Judaizmu. W roku 2015 otrzymała wyróżnienie w IX edycji Nagrody Ireny Sendlerowej „Za naprawianie świata”. W 2017 r. była nominowana do nagrody POLIN. W 2018 r. była laureatką Nagrody im ks. Stanisława Musiała.

– Tą drogą do dialogu była najpierw Biblia. Fascynacja Biblią przerodziła się w fascynację kulturą i historią żydowską – powiedziała nawiązując do podjętych niegdyś studiów teologicznych, na których zetknęła się po raz pierwszy bliżej z tradycją żydowską. „Wzbudził On we mnie miłość przeciwną” – cytowała bliskie sobie słowa Psalmu 16.

Urszula Antosz – Rekucka przybliżyła zebranym etapy kształtowania się tej miłości i jej rozwoju oraz swą bogatą działalność wśród młodzieży, odtwarzanie pamięci, szukanie świadków historii, przybliżanie muzyki, tradycji religijnych i kultury. Podzieliła się też sukcesem pedagogicznym w jednej z najtrudniejszych klas, której uczniowie, chłopcy, sami poszli na zbiorową mogiłę Żydów zamordowanych w Mszanie, by zapalić znicz na grobie ofiar, wśród których był (jak sie dowiedzieli od nauczycielki) „taki sam chłopak jak oni”.

Lektura, komentarze i świadectwo przeplatane były muzyką. Zabrzmiała m.in. Pieśń Żydów Sefardyjskich, intonowana przez kantora Drogi Neokatechumenalnej, Psalm 133 „Zobaczcie, jak jest pięknie przebywać razem z braćmi” oraz utwory kompozytorów pochodzenia żydowskiego – „Legenda” Henryka Wieniawskiego i „Nigun” Ernesta Blocha.

„Wspólna Radość Tory” to unikalna w skali światowej inicjatywa Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów. Spotkania w duchu modlitwy wokół Biblii odbywają się od 1992 r.

Patronat medialny: "WIĘŹ"