Odpowiedź na borszurę IPN - Korekta Obrazu
27/02/2019 | Na stronie od 27/02/2019
Redaktorzy tomów "Dalej jest noc. Losy Żydów w wybranych powiatach okupowanej Polski" - prof. Barbara Engelking i prof. Jan Grabowski - w odpowiedzi na opublikowaną przez IPN broszurę autorstwa dr Tomasza Domańskiego pt. "Korekta obrazu?". Szczegółowa odpowiedź:
Jesteśmy redaktorami książki Dalej jest noc. Losy Żydów w wybranych powiatach okupowanej Polski, która ukazała się w kwietniu ubiegłego roku. Prace nad tym tomem trwały kilka lat, wymagały szerokich kwerend archiwalnych i bibliotecznych oraz poznania bądź samodzielnego zebrania relacji, a także przygotowania odpowiednich narzędzi metodologicznych, by zgromadzony materiał należycie zinterpretować. Liczyliśmy na to, że książka spotka się z odzewem ze strony badaczy i wywoła poważną debatę naukową. Dlatego z zainteresowaniem sięgnęliśmy po stanowiącą dodatek do „Biuletynu IPN” broszurę zatytułowaną Korekta obrazu? Refleksje źródłoznawcze wokół książki „Dalej jest noc. Losy Żydów w wybranych powiatach okupowanej Polski” pracownika Instytutu Pamięci Narodowej dr. Tomasza Domańskiego.
Ze względu na objętość wspomnianej broszury spodziewaliśmy się dogłębnej analizy tekstów składających się na tom pod naszą redakcją. Odnosimy jednak wrażenie, że wysunięte przez autora nieraz bardzo szczegółowe, nieraz ogólne zarzuty, a także seria niczym nieuzasadnionych ataków świadczy o pisaniu pod założoną z góry tezę – chodzi o dyskwalifikowanie a priori wszelkich wyników badawczych zawartych w dziewięciu studiach, na 1700 stronach. Z przykrością odnotowujemy przy tym, że za formułowanymi z dużą dezynwolturą zastrzeżeń nie idą stosowne odniesienia do meritum. Trudno się w recenzji-broszurze doszukać kontrargumentów podważających nasze ustalenia dotyczące realiów omawianej epoki.
Tytułem przykładu dr Tomasz Domański wysuwa jako zarzut to, że w kilku wypadkach nasza analiza dotyczy niemieckich powiatów skonsolidowanych (Kreishauptmannschaften) a w kilku – polskich powiatów przedwojennych. Tymczasem kwestia ta, podobnie jak decyzja o wyborze takich, a nie innych terenów do badania, są jasno wyjaśnione we wstępie oraz w każdym z kolejnych studiów. Metodologia badania mikrohistorycznego na terenie mniejszego, przedwojennego, polskiego powiatu jest dokładnie taka sama jak w wypadku nieco większych powiatów skonsolidowanych. A zagadnienie modyfikacji granic badanych jednostek jest w książce obszernie omówione. Nie ma zatem naszej zgody na to, by zarzucać nam pod tym względem nierzetelność metodologiczną.
(...)