Hope - התקווה

The Lutheran World Federation (LWF) is committed to foster constructive contact and meaningful dialogue between Jews and Christians, as well as between neighbors of different faiths all over the world. The discussion about Jewish-Christian relations requires Lutherans to critically review our past, invite others to join into the conversation, and also carve out paths to move forward in new ways of engaging the topic as a global communion of churches. It is important to review how the LWF has engaged in processes to improve Jewish-Christian relations, specifically addressing Luther’s ‘anti-Semitic’ writings. But it is even more important to commit to address new challenges that have emerged in our contemporary setting.

• 1 Dec Rev. Lilana Kasper, Lutheran Communion in Southern Africa
• 2 Dec Celly Manirakoze, Evangelical Lutheran Church in Canada
• 3 Dec Prof. Dr Jerzy Sojka, Evangelical Church of the Augsburg Confession in Poland
  “A promise implies Hope. Hope is an inherent element of Christian life.”
• 4 Dec Rev. Dr. Arnfriđur Guðmundsdóttir, Evangelical Lutheran Church of Iceland
• 5 Dec Rev. Selma (Shu-Chen) Chen, The Lutheran Church of Taiwan, Republic of China
• 6 Dec Bishop Atahualpa Hernandez, Evangelical Lutheran Church of Colombia

U rzymskich katolików: Jubileusz Zwyczajny Roku 2025. „Nadzieja zawieść nie może” - "Spes non confundit" - to tytuł i zarazem pierwsze słowa z bulli Papieża Franciszka, ogłaszającej Jubileusz Zwyczajny Roku 2025
(...) W związku z Rokiem Jubileuszowym chciałbym skierować jeszcze jedną serdeczną zachętę: jest ona zaadresowana do najbogatszych narodów, aby uznały powagę tak wielu podjętych decyzji i zgodziły się umorzyć długi krajów, które nigdy nie będą mogły ich spłacić. Jest to nie tylko kwestia wielkoduszności, ale przede wszystkim sprawiedliwości, zaostrzonej dziś przez nową formę niesprawiedliwości, której staliśmy się świadomi: „Istnieje bowiem prawdziwy «dług ekologiczny», w szczególności między Północą a Południem, związany z mającym konsekwencje w dziedzinie ekologii brakiem równowagi handlowej oraz z nieproporcjonalnym wykorzystywaniem zasobów naturalnych, jakiego niektóre kraje dopuszczały się w przeszłości”[9]. Jak naucza Pismo Święte, ziemia należy do Boga, a my wszyscy mieszkamy na niej jako „przybysze i osadnicy” (Kpł 25, 23). Jeśli naprawdę chcemy przygotować drogę pokoju na świecie, zaangażujmy się w usuwanie odległych przyczyn niesprawiedliwości, regulowanie niesprawiedliwych i niewypłacalnych długów oraz w zaspokajanie głodu.
17.Podczas nadchodzącego Jubileuszu przypadnie bardzo ważna rocznica dla wszystkich chrześcijan. Upłynie bowiem 1700 lat od obchodów pierwszego wielkiego soboru powszechnego, Soboru Nicejskiego. Warto pamiętać, że od czasów apostolskich pasterze wielokrotnie zbierali się na zgromadzeniach w celu rozpatrzenia kwestii doktrynalnych i dyscyplinarnych. W pierwszych wiekach wiary, synody mnożyły się zarówno na chrześcijańskim Wschodzie, jak i na Zachodzie, pokazując, jak ważne było zachowanie jedności Ludu Bożego i wierne głoszenie Ewangelii. Rok Jubileuszowy może być ważną okazją do ukonkretnienia tej formy synodalnej, którą wspólnota chrześcijańska postrzega dziś jako coraz bardziej konieczny wyraz, aby lepiej odpowiedzieć na pilną potrzebę ewangelizacji: wszyscy ochrzczeni, każdy z własnym charyzmatem i posługą, współodpowiedzialni, aby wielorakie znaki nadziei świadczyły o obecności Boga w świecie.
(...)

Reflections in a Time of Wars, Enmities, and Seasons of Festivals of Light offered by members of ICCJ's Theology Committee.
In one of our monthly Zoom meetings of the Theology Committee of the International Council of Christians and Jews, the conversation focused on the tragedies continuing to unfold around the world. We asked ourselves, how can we celebrate the forthcoming feasts of Hanukkah and Christmas in the midst of such global suffering? That led each of us to offer these reflections from our respective Jewish and Christian perspectives, entitled, “Suffering and Hope: Reflections in a time of Wars, Enmities and Seasons of Festivals of Light.”
Michael Trainor Chair of the ICCJ Theology Committee December, 2024

W tym Wielkim Poście, ubogaconym łaską Roku Jubileuszowego, chciałbym zaproponować wam kilka refleksji na temat znaczenia wspólnego podążania w nadziei, i odkrywanie wezwań do nawrócenia, które Boże miłosierdzie kieruje do nas wszystkich, jako do osób oraz jako do wspólnoty. Przede wszystkim, podążać. Jubileuszowe hasło „Pielgrzymi nadziei” przywodzi na myśl długą drogę ludu Izraela do Ziemi Obiecanej, opisaną w Księdze Wyjścia: trudną drogę od niewoli ku wolności, upragnioną i wytyczaną przez Pana, który miłuje swój lud i jest mu zawsze wierny. Nie możemy zaś wspominać biblijnego exodusu, nie myśląc o wielu braciach i siostrach, którzy dziś uciekają przed nędzą i przemocą, i idą w poszukiwaniu lepszego życia dla siebie i swoich bliskich. Tu, pojawia się pierwsze wezwanie do nawrócenia, ponieważ wszyscy jesteśmy pielgrzymami w życiu, ale każdy z nas może zapytać siebie: na ile pozwalam, żeby ten stan rzeczy stał się dla mnie wyzwaniem? Czy naprawdę jestem w drodze, czy jestem raczej sparaliżowany, statyczny, pełen lęku i beznadziei, lub wygodnie ułożony w mojej strefie komfortu? Czy szukam dróg wyzwolenia z sytuacji grzechu i braku godności? Dobrym ćwiczeniem wielkopostnym byłoby skonfrontowanie się z konkretną rzeczywistością jakiegoś migranta lub pielgrzyma i przyzwolenie, by nas to zaangażowało, aby odkryć, czego Bóg od nas oczekuje, abyśmy byli lepszymi wędrowcami do domu Ojca. To jest dobry „egzamin” dla wędrowcy.

Chciałbym, abyśmy na nowo żywili nadzieję, że pokój jest możliwy! Niech z Grobu Pańskiego, z Kościoła Zmartwychwstania Pańskiego, gdzie w tym roku Wielkanoc jest obchodzona tego samego dnia przez katolików i prawosławnych, światło pokoju promieniuje na całą Ziemię Świętą i na cały świat. Jestem blisko cierpiących chrześcijan w Palestynie i w Izraelu, a także całego narodu izraelskiego i narodu palestyńskiego. Niepokoi zaostrzający się klimat antysemityzmu, który szerzy się na całym świecie. Jednocześnie moje myśli kieruję do mieszkańców, a w szczególności do wspólnoty chrześcijańskiej w Gazie, gdzie straszliwy konflikt nieustanie rodzi śmierć i zniszczenie oraz powoduje dramatyczną i haniebną sytuację humanitarną. Apeluję do walczących stron: niech nastanie zawieszenie broni, niech zakładnicy zostaną uwolnieni i udzieli się pomocy ludziom, którzy są głodni i dążą do pokojowej przyszłości!

Hope
As the Jewish celebration of Pesach and the Christian Feast of Easter approach, some members of the ICCJ’s Theology Committee offer the following reflections on “hope”. Given the nature of Pesach and Easter, these are different from earlier reflections offered towards the end of last year for Hannukah and Christmas. Each contribution below leads to a question that ivites deeper reflection on “hope”. The question might be helpful for personal reflection or in conversation with others.
Liberation
Liberation is one of the key themes connected to both Pesach and Easter. A group of members of ICCJ Theology Committee has explored this theme in relation to scripture, theological tradition, and some other important themes. The output of this process can be found below: a set of short essays written by authors from different contexts and from both Jewish and Christian perspectives.
Michael Trainor
Chair of the ICCJ Theology Committee
April, 2025

HOPE draws from an ancient Biblical vision, spelled out by Isaiah, a vision of harmony and unity in the divine presence: “My house shall be called a house of prayer for all people.” HOPE seeks to translate this vision into a reality of sharing prayer for peace by Muslims, Christians, Jews and others, praying in their respective spaces, under one roof. HOPE is an educational complex that seeks to set new standards in interfaith relations and sharing of wisdom. HOPE is a place of communal encounter for scholars, religious leaders, pilgrims, spiritual seekers and the community at large. The Center of Hope will be a safe space, belonging fully to participating faiths. HOPE is a community of communities, a welcome for pilgrims, a home for all.